Lanquin en Rio Dulce

Lanquin
In Utopia had ik twee nederlandse jongens leren kennen. BEsloten om met hun een stukje samen te reizen. Dus tas gepakt en met de open jeep weer terug naar de beschaving. In het dorpje ston dde shuttle voor ons klaar om naar Lanquin te gaan. Het is een dorpje aan een rivier. We hadden een hostel geboekt die verschillende prijzen had gewonnen. Het hostel was gebouwd op mangrove. We werde dan ook door de shuttle gedropt aan de waterkant. Hier moesten we iemand vinden die het hostel kon bellen. Zo geegd zo gedaan. De eiegnaar van het hostel kwam on ophalen met een bootje en we werden naar het hostel gebracht. Een erg mooie plek. Ik kon een kamer delen met de 2 nederlanders. We hadden ondertussen in Utopia mensen verteld dat we naar dit hstel gingen. DUs ook een aanttal mensen die we al kenden waren hier. We zijn hier geloof ik 3 dagen gebleven. De eerste dag hebben gechilld in het hostel. De tweede dag kregen we de tip van de eigenaar om een bus te pakken naar een waterval. De wtaerval was met warm water en bleek erg goed te zijn voor je huid. Na deze stop pak je zelfde bus verder naar een andere plek hier kun je voor een paar dollar je door een canyon laten varen. Na lang twijfelen heb ik besloten om mee te gaan. Aangezien ik nog steed s,et een openwond op mijn been zit di emaar blijft pussen. 
We zijn met ongeveer 8 mensen waarvan 4 nederlanders naar de waterval en de canyon gegaan. Eerst een uitgebreide lunch halen op de locale markt en dan op zoek naar de bus. Aangekomen bij de watervallen moesten we een klein stukje lopen. Ik heb een poging gedaan om een plastic zak om mijn been te binden om de wond droog te houden. Maar helaas werkte dit niet echt. Wel echt even genoten van het zwemmen. En de wtaerval was erg heet. Bijzonder om zo in de natuur te douchen. In water zwommen kleine visjes die de dooie huidcellen van je lichaam af eten. Nou heb ik het niet zo op dat gekrioeil bij mijn benen. Dus na een heerlijke duik en een klein stukje zwemmen hield ik het voor gezien. 
Boek erbij gepakt en heerlijk gelzen. Nadat de rest klaar was met zwemmen heben we de bus gepakt naar een park waar een mooie kano tocht was tussen canoyns door. DIt bleek een kano tocht te zijn van 5 min. Hoewel het kort was was het toch indrukwekkend. Na deze tocht hebben we gelunched in het park waarna we weer terug naar het hsotel zijn gegaan.het stadje lanquin was niet veel bijzonders. Dus aangekomen in het hostel hebben we gegeten en een biertje gedronken. De avonden hier zijn gevuld met het kaart spel Janif. Wat we geleerd hebben van een israleier in Utopia.
Dag 3 was de dag dat we doorgingen reizen aar Rio Dulce. Vanuit dit stadje kun je de boot pakken naar Belize. 
De tocht over de rivier scheen erg mooi te zijn. Dus wij een water taxi gebeld en we werrden opgeikt. De reis van Lanquin naar Rio Dulce was geloof ik rond een uur. Eerlijk is eerlijk was mooie natuur maar heb nu zoveel mooie natuur gezien dat ik niet snel meer onder de indruk ben. Ik weet het, super slecht en verwend.
Zelfs toen we aan het varen waren werd de boot naar de zijkant gestuurd waar twee kindje in een kano ons op wachte om hun sieren te verkopen. Het is grappig om te zien hoe iedereen samenwerkt om de toeristen iets aan te smeren. Je wordt er af en toe dood moe van en tegelijktertijd asl ik in hun schoenen zou staan zou ik het ook doen. 
Eenmaal in RIo Dulce aangekomen werden we bestormt door mensen die ons voor een speciale prijs naar Belize konden brengen. HEt waren allemaal een beetje doggy uitziende mannen. Uiteindelijk zijn we naar een restaurantje gegaan met een reisbureautje erin. Wat gegeten en daar naarde prijs gevraagd voor een enkeltje Belize. Hier bleek het goedkokper te zijn en het zag er allemaal wat eerlijker uit. DUs de reis hier geboekt en hier onze eerste ervaring met langzaam... Opgedaan. Duurde een eeuwigheid voordat we op die boot konden en onderweg waren. De kapitein moet gebeld worden. Daar is de kapitei. Ow hij moet nog even lunchen etc. 

Het bootje was een klein motor bootje waar we de zee mee gingen oversteken. Ontzettend hopen dat we dolfijnen zouden zien maar helaas. 

Na een mooie boottocht aangekomen in Placencia, Belize!

HEt verhaal van Belize staat al online.